تا بوده همه گفتن رسیدن به آرزوهای بزرگ سخته... اما حکایت من شده نرسیدن به آرزوهای کوچک... تا حالا شده این فیلم های کلیشه ای ایرانی رو ببینین؟ نقش اول فیلم معمولا یک دوستی دارد که کتاب فروش یا یک چیزی شبیه به آن است ... مواقع سختی و دلتنگی ٬ یارو یک راست میرود پیش طرف ... آدمی قابل اعتماد که وقتی باهاش درد دل میکنه٬ زود نگران نمیشه... واسه رفع گرفتگی (!) سریع یک دنیای خیالی سبز ترسیم نمیکند... بیشتر گوش میکند تا حرف بزند و الخ...
الان من هم دنبال یک کتاب فروشی ٬ بیکاری٬ کسی میگردم... البته الان دلتنگی ندارم... اما برای روز مبادا...حتما حرف برای گفتن٬ زیاد با او دارم...